یغما گلرویی آزاد ش

یغما گلرویی آزاد شد

یغما گلرویی (شاعر و ترانه‌سرا) که چندی پیش بازداشت شده بود؛ با تودیع وثیقه آزاد شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ یغما گلرویی (شاعر و ترانه‌سرا) که هفته گذشته (۹ آذر ماه) بازداشت شده بود؛ با تودیع وثیقه از زندان آزاد شد.

هنوز علت بازداشت و اتهام وی مشخص نیست.

کتاب "من رویایی دارم" این شاعر و ترانه‌سرا؛ سال93 در تهران رونمایی و بسیار پرفروش شد.

از (اج ای وی) تا (ایدز)

هفته نامه سلامت - پرنیان پناهی: هر ویروسی که وارد بدن می شود به بافت یا عضو خاصی از بدن تمایل بیشتری دارد؛ مثلا ویروس سرماخوردگی معمولا در حلق ما گیرنده دارد و به همین دلیل بیماران سرماخورده دچار خارش گلو، سرفه و... می شوند.

گیرنده های ویروس اچ آی وی/ ایدز هم روی گلبول های سفید سوار می شوند و اگر فعالیت ویروس ها قطع نشود، بیمار وارد مرحله جدی بیماری موسوم به ایدز می شود و در نهایت، در صورت عدم درمان، جانش را از دست می دهد.

این بیماری هزینه زیادی نیز بر دوش سیستم بهداشتی- درمانی کشور می گذارد. در این مطلب در آستانه روز جهانی ایدز با دکتر حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، درباره شیوه های جلوگیری از ورود ویروس به بدن و راهکارهای ایستادگی در مقابل آن پس از ابتلا به ایدز گفت و گو کرده ایم.

در بیماری ایدز، ویروس کدام سلول ها را هدف می گیرد؟

در این بیماری لنفوسیت ها که نوعی از گلبول سفید و مسوول مقابله با ویروس ها هستند به عنوان گیرنده عمل می کنند. ویروس روی گلبول هایی می چسبد که گیرنده ای به نام سی دی 4 دارند، وارد گلبول می شود و شروع به تکثیر و تخریب آنها می کند.

آیا ویروس از همان بدو ورود فعالیت خود را شروع می کند؟

بله، ویروس از همان بدو ورود به بدن فعال است و برای اینکه بتواند بدن را ضعیف کند باید گلبول ها را از بین ببرد. این کار به طور تدریجی انجام می شود. در بدو ورود ویروس اچ آی وی، تعداد گلبول های سفید زیاد است و با از بین رفتن تعدادی از آنها علائمی در بیمار دیده نمی شود. با کم شدن مداوم تعداد گلبول های سفید که معمولا این روند 2 تا 10 سال هم طول می کشد علائم در فرد آشکار می شود. یکی از علائم بیماری که پزشک را به شک می اندازد، وجود عفونت های فرصت طلب در بدن بیمار است که در یک فرد سالم نمی تواند باعث بروز بیماری شود.

مگر در آزمایش بیماران سطح گلبول های سفید چقدر پایین می آید؟

در آزمایش سطح لنفوسیت سی دی 4 اندازه گرفته می شود که در حالت طبیعی باید حدود 2000 عدد در هر میلی متر مکعب خون باشد. وقتی مقدار از 200 واحد کمتر می شود، عفونت های فرصت طلب دست به کار می شوند. وقتی تعداد لنفوسیت سی دی 4 به کمتر از 200 می رسد، می گوییم بیمار از مرحله اچ آی وی مثبت وارد فاز بیماری ایدز شده است. ایدز مراحل آخر و وخیم بیماری است. تا 2 دهه اخیر بیمارانی که وارد این مرحله می شدند، فوت می کردند.

چند روز بعد از ورود ویروس به بدن می توان آن را شناسایی کرد؟

آزمایش نمی تواند عملا ویروس را شناسایی کند. ولی بدن، آنتی بادی یا پادزهری علیه ویروس می سازد که با آزمایش قابل شناسایی است. اگر در بدن بیمار، آنتی بادی وجود داشته باشد با روشی به نام الیزا می توان وجود ویروس در بدن را تایید کرد. این آزمایش بسیار ارزان است و افرادی که به وجود این ویروس در بدنشان مشکوک هستند می توانند آن را انجام دهند اما ویروس 3 هفته و گاهی هم تا 3 ماه با آزمایش تشخیص داده نمی شود چون بدن انسان فرصت ساخت آنتی بادی یا پادزهر را پیدا نکرده است.

اگر کسی مقاربت جنسی مشکوکی طی چند روز اخیر داشته باشد، آیا راهی وجود دارد که خیلی زودتر از وجود ویروس در بدنش مطلع شود؟

روش آزمایشی دیگر هم وجود دارد که ویروس را 12 تا 14 روز بعد از ورود به بدن تشخیص می دهد. این روش دقیق تر پی سی آر (PCR) نام دارد که گران تر از روش الیزاست. معمولا برای افرادی که به پزشک مراجعه می کنند همان تست الیزا درخواست می شود.

PCR وقتی درخواست می شود که خود بیمار بخواهد و توان مالی اش را داشته باشد یا وقتی که بیمار اچ آی وی مثبت است و می خواهیم از شمارش ویروس مطلع شویم تا مرحله بیماری مشخص و در صورت لزوم درمان آغاز شود. البته در آمریکا برای غربالگری از PCR استفاده می شود ولی در کشور ما معمول نیست.

درباره روش های جدید درمان ایدز برای ما بگویید.

بیماری ایدز درمان دارد ولی درمانش قطعی نیست. درمان آن مانند درمان دیابت است که با مصرف دارو و انسولین کنترل می شود ولی اگر دارو مصرف نشود، میزان قند خون افزایش می یابد. دارو میزان ویروس در خون را تقریبا به صفر می رساند اما دارو اصلا نباید قطع شود چون باعث عود ویروس خواهد شد.

تفاوت درمان امروزی با درمان های قدیمی تر چیست؟

قبلا داروهای ایدز گران و پرعارضه بود و در دسترس همگان قرار نداشت. بیماران مجبور بودند روزی 10 دارو مصرف کنند. داروها فقط برای بیمارانی که لنفوسیت سی دی 4 کمتر از 200 داشتند و وارد فاز ایدز شده بودند، تجویز می شد اما کم کم داروهایی وارد بازار شد که عارضه کمی داشتند. 10 دارو به 3 دارو رسید و در حال حاضر همان 3 دارو هم در یک دارو ادغام شده است.

تعداد دارویی که شرکت ها تولید کردند نیز بیشتر شد و بیماران راحت تر به دارو دسترسی پیدا کردند. اینجا بود که پزشکان تصمیم گرفتند قبل از ورود بیمار به مرحله ایدز درمان را شروع کنند یعنی وقتی که لنفوسیت سی دی 4 کمتر از 350 است.

مدتی بعد محققان درباره شروع مصرف دارو به نتیجه دیگری رسیدند؛ اینکه دارو را وقتی تجویز کنند که لنفوسیت سی دی 4 بیمار بین 350 تا 500 است. در مقالات جدیدی که در سال 2016 چاپ خواهد شد قرار بر این است که به همه بیماران و با هر سطح لنفوسیت سی دی 4 دارو داده شود.

با قطع دارو ویروس دوباره به گلبول ها حمله ور خواهدشد؟

داروها فقط می توانند ویروس موجود در خون را از بین ببرند و ویروس ها همچنان در دل لنفوسیت ها پنهان هستند یا به عبارتی عقب نشینی کرده اند. با قطع دارو ویروس ها دوباره از لانه خود بیرون خواهند آمد. دارو باعث می شود سیستم ایمنی بیمار قوی شود و بیمار زندگی عادی مشابه با افراد سالم داشته باشد.

بعضی از بیماران همسر دارند، آیا احتمال انتقال به همسر با وجود درمان مناسب وجود دارد؟

بیمار ناقل اچ آی وی در هر شرایطی ممکن است ویروس را به همسر خود انتقال دهد ولی هرچه میزان سی دی 4 بیمار کمتر باشد، احتمال انتقال ویروس از طریق مقاربت بیشتر است. سی دی 4 پایین به معنای این است که تعداد ویروس در خون بالاست. البته یکی از سیاست های تجویز دارو این است که سطح ویروس را در خون بیمار پایین و احتمال انتقال به دیگران را کمتر کنیم که می تواند به عنوان یک روش پیشگیری از ایدز باشد.

زنان مبتلا به ایدز می توانند باردار شوند؟

قبل از اقدام به بارداری بیمار حتما باید با پزشک مشورت کند. دارویی که تجویز می شود درواقع ترکیبی از 3 قرص است که یکی از آنها برای جنین مضر است. در یکی- دو ماه اول بارداری این دارو باید حذف شود. احتمال انتقال به جنین با درمان بسیار کم است.

بیماران همیشه باید تحت نظر پزشک باشند؟

بله چون داروها رایگان در دسترس بیماران قرار می گیرد و بیماران باید برای دریافت دارو به پزشک یا مراکز بهداشتی به نام مرکز مشاوره بیماری های رفتاری که در همه شهرها وجود دارد، مراجعه کنند. گاهی ویروس نسبت به دارو مقاوم می شود که در این مواقع دارو باید عوض شود.

چرا آمار ایدز زنان افزایش یافت؟

دکتر کتایون طایری - متخصص بیماری های عفونی: شکی نیست که انتقال ویروس از راه مقاربت رو به افزایش است. تا چند سال گذشته، 80-70 درصد موارد ابتلا از طریق سرنگ آلوده بود ولی در حال حاضر بسیاری از بیماران شناسایی شده دلیل ابتلا را مقاربت جنسی پرخطر ذکر می کنند. تغییر الگوی انتقال از سرنگ آلوده به روابط جنسی پرخطر چندان هم دور از انتظار نبود چون برای مراکز متعددی راه اندازی شد که سرنگ استریل در اختیار معتادان قرار می دهند، مصرف متادون را جایگزین می کنند و با آموزش این راه انتقال را تا حدودی زیادی مسدود می کنند ولی توجه زیادی به راه های انتقال جنسی نشد و ما شاهد چنین نتیجه ای هستیم.

شاید اینطور به نظر برسد که تعداد زنان مبتلا به ویروس اچ آی وی در جامعه زیاد شده، در حالی که در چند سال اخیر خانم های اچ آی وی مثبت که از بیماری خود اطلاع نداشتند، بیشتر شناسایی شده اند. اغلب آنها زنانی هستند که همسر مبتلا به اچ آی وی دارند و بیماری را از همسرانشان گرفته اند. بعضی از آنها از همسر معتادشان جدا می شوند و دوباره ازدواج می کنند بدون اینکه از بیماری خود اطلاعی داشته باشند. به همین دلیل هنوز شاهد تولد نوزادان اچ آی وی مثبت هستیم که از مادران مبتلا متولد می شوند. در حالی که اگر مادر باردار از بیماری اش اطلاع داشت و دارو مصرف می کرد، این اتفاق نمی افتاد. مصرف دارو توسط مادر باردار احتمال انتقال ویروس را از 40 درصد به کمتر از 1 درصد می رساند.

گروهی از زنان مبتلا در سنین پایین هستند و به سن ازدواج نرسیده اند. این گروه دخترانی هستند که بیماری را از مادرانشان گرفته اند یا در اثر روابط خارج از عرف به آن مبتلا شده اند. بد نیست به مواد مخدر محرک هم اشاره ای داشته باشیم که به راحتی در دسترس نوجوانان و جوانان قرار می گیرد. مصرف این مواد باعث می شود رفتارهای بی محابا و خطرناکی مثل روابط جنسی پرخطر، تزریق مواد مخدر و... از آنها سر بزند و خطر ابتلا به اچ آی وی بالا برود.

ارتباط سازمان هایی که در زمینه بیماری های رفتاری فعالیت می کنند باعث شده زنان بهتر بتوانند خانواده خود را هدایت کنند و مانع از انتشار ویروس به دیگران شوند. وقتی بیمار شناسایی می شود او را به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری ارجاع می دهند، این مراکز حمایت های درمانی و مراقبتی خوبی ارائه می دهند.

 موارد مربوط به رازداری در این مراکز کاملا رعایت و اعتماد بیماران بعد از یکی- دو جلسه جلب می شود. مساله مهمی که باید به آن توجه ویژه داشت یافتن بیماران است. تعداد افرادی که از بیماری خود اطلاع ندارند بسیار زیاد است. بعد از یافتن بیماران سیستم بهداشتی می داند چگونه آرامش و سلامت را به آنها برگرداند. البته افرادی که اعمال پرخطر رفتاری دارند خودشان باید به مراکز مراجعه کنند و بدانند که راه های زیادی در مورد کنترل بیماری وجود دارد.

با چه کسانی از ایدزمان حرف بزنیم؟

دکتر محمد اربابی - روان پزشک: پنهانکاری و پوشیده صحبت کردن درباره بیماری ایدز باعث می شود مردم اطلاعات کافی در این زمینه به دست نیاورند و شمار مبتلایان روز به روز افزایش یابد. ایدز یک بیماری عفونی و رفتاری است؛ یعنی ورود ویروس به بدن عمدتا نتیجه یک اختلال رفتاری مانند سوءمصرف مواد یا روابط پرخطر جنسی (داشتن شرکای جنسی متعدد) است. به این دلیل توجه به سلامت روان و شیوه آموزش رفتار درست نقش مهمی در پیشگیری از بیماری دارد. بیماری ایدز باعث رعب و وحشت مبتلایان می شود ولی در هر شهری مراکز مشاوره ای وجود دارد که به افراد قبل و بعد از آزمایش آموزش کافی داده می شود.

 مبتلایان باید بدانند وجود ویروس اچ آی وی در بدن برابر با بیماری ایدز نیست و بیماران هم با مراقبت های بهداشتی می توانند زندگی عادی داشته باشند. اما از آنجایی که نام این بیماری هنوز در کشور ما جا نیفتاده لزومی ندارد فرد مبتلا درباره بیماری اش با افرادی که تماس فیزیکی ندارد، صحبت کند. البته به جز پزشک و افراد مطمئنی که در مراکز مشاوره قصد کمک کردن به او را دارند، مبتلایان باید به کسانی که در تماس نزدیک با او هستند موضوع را اطلاع دهند، به خصوص همسر که شریک جنسی است و احتمال انتقال ویروس به او از راه مقاربت وجود دارد.

 به هر حال، برداشت ها متفاوت است و قضاوت های متنوعی می شود که ممکن است برای بیمار و خانواده اش مساله ساز باشد. گاهی خانواده ها به دلیل ناآگاهی درباره بیماری، عضو مبتلا را طرد می کنند یا از او فاصله می گیرند. این کار آسیب روانی زیادی به بیماران وارد می کند. متاسفانه بیماری ایدز انگ سنگینی بر افراد وارد می کند و از دیدگاه عموم جامعه، فرد مبتلا انسانی است که از چارچوب اخلاقی خارج شده در حالی که دلایل بسیاری زیادی برای ابتلا وجود دارد و بسیاری از بیماران به طور اتفاقی وارد این چرخه شده اند. نگاه اخلاقی منفی جامعه باعث می شود مبتلایان بیماری را پنهان کنند و به مراکز درمانی مراجعه نکنند. همین پنهان کاری و درمان نامناسب باعث انتشار ویروس به دیگران می شود.

10 ملاحظه اخلاقی در باب ایدز

دکتر حمیدرضا نمازی - عضو گروه اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران:

یکم: ایدز از آن بیماری هایی است که پیوست اخلاقی بلندبالایی دارد، اعتیاد و بی مبالاتی در رابطه جنسی 2 متهم ابتلا به این بیماری اند. از این رو وفادار بودن و اصلاح نفس 2 توصیه مهم اخلاقی اند که بر پیشگیری از ایدز سایه افکنده اند.

دوم: کسانی که بی پروایی جنسی می کنند یا به دام مواد مخدر پناه می برند. بیش از آنچه که فکر می کنند در تیررس ابتلا به ایدز هستند اما از آن طرف هرکس که مبتلا شد آن چنان نکرده است. حواسمان باشد به قول منطقیون دچار تعمیم شتابزده نشویم.

سوم: ایدز بیش از هر بیماری دیگری مستعد قضاوت اخلاقی است. انگ زنی یکی از بداخلاقی های حوزه سلامت است. به همان اندازه که باید بر پاکیزگی جنسی و سلامت اراده و مذمت اعتیاد تاکید شود، باید از زنگ زنی پرهیز کرد. انگ زنی، گاهی می تواند با مخفی کردن یک بیماری به گسترش آن بینجامد.

چهارم: در قبال کسانی که رفتار پرخطری نداشته و به این بیماری مبتلا شده اند نیز وظیفه اخلاقی سنگینی بر عهده جامعه است.

پنجم: اینکه من به واسطه شیوه زندگی ام مستحق ابتلا به ایدز بوده ام یا نه، مساله ای خارج از صلاحیت و حوصله حوزه سلامت است. ویژگی ممتاز و متمایز حوزه سلامت این است که درمان و ارائه خدمت را موکول به قضاوت در باب خوبی یا بدی آدم ها نمی کند.

ششم: بدیهی است که مثلا وزارت کار، متکفل کسانی که نمی خواهند کار کنند، نیست. وزارت بازرگانی نیز متکفل دزدها و قاچاقچی ها نیست اما وزارت بهداشت و به طور عام حوزه سلامت هم متکفل آدم خوب هاست هم متکفل مجرمان و آدم بدها! بماند که ارزیابی آدم ها در ترازوی خوب و بد اخلاقی کار من و شما نیست.

هفتم: حمایت از معتادان و سایر گروه های مبتلا به رفتارهای پرخطر به معنای مماشات یا تایید آن شیوه زیستن نیست. مادر ترزا می گفت من معتادها را دوست دارم اما از اعتیاد متنفرم. یادمان باشد حمایت حوزه سلامت از مبتلایان به رفتارهای پرخطر، به معنای مشروعیت دادن به آن رفتارها نیست.

هشتم: خرده معلومات در باب ایدز و اچ آی وی، گاهی به منزوی کردن غیرمعقول مبتلایان به آن منجر می شود. تبعیض علیه بیماران مبتلا به ایدز در محیط کار یا تحصیل یا هر جا که بیماری فرد خللی در عملکردش ایجاد نمی کند، امری مذموم و غیراخلاقی است. لزوم آگاهی رسانی در این خصوص وظیفه ای بر دوش رسانه هاست.

نهم: مبتلایان به ایدز را ایدزی ننامیم. ایدز جزئی از جسم آنهاست، نه همه وجودشان.

دهم: ما همه در برابر هم مسئولیم و در برابر بیماران و ناتوانان و درماندگان مسئول تر. درنگ کنیم؛ مبتلایان به ایدز حق زندگی اجتماعی دارند.

خودرویی که با مغز کار می کن

تهران-ایرنا-محققان دانشگاه نانکای چین خودرویی ساختند که فقط با استفاده از قدرت مغز انسان هدایت می شود.

به گزارش گروه اخبارعلمی ایرنا از ساینس، راننده این خودرو با پوشیدن یک کلاه مجهز به تجهیزات دریافت سیگنال های EEG مغز می تواند حرکت اتومبیل را به جلو، عقب، طرفین، توقف، قفل و باز کردن خودرو را بدون استفاده از دست یا سایر اندام بدن انجام دهد. 
کلاه مورد استفاده در این فناوری به 16 حسگر مجهز است که سیگنال های مغزی راننده را دریافت می کنند. سپس این سیگنال ها از طریق اتصال بی سیم برای یک کامپیوتر ارسال می شود. پس از آن یک نرم افزار کامپیوتری سیگنال های مغزی را ترجمه کرده و آن ها را به دستورالعمل هایی برای کنترل خورو تبدیل می کند. 
با وجود این که فناوری مورد بحث به گونه ای است که راننده فقط در زمان تغییر وضعیت حرکت اتومبیل نیاز به تمرکز دارد، محققان نگران تصادفات جاده ای هستند که ممکن است در اثر به هم خوردن تمرکز راننده به وجود آید؛ چرا که عدم تغییر وضعیت حرکت اتومبیل نیز می تواند منجر به بروز تصادف شود.
هدف محققان از توسعه این فناوری، تسهیل زندگی روزمره افراد معلول بوده است و امیدوارند بتوانند فناوری کنترل مغزی را با اتومبیل های بدون راننده مانند اتومبیل گوگل ادغام کنند. 
در حال حاضر یک نمونه اولیه از این اتومبیل توسط کارخانه خودروسازی Great Wall ساخته شده است که فقط قادر است در مسیر مستقیم حرکت کند. 

دانشگاه کجاست؟ دانشجو کیست

تهران-ایرنا-چندسالی می شود که مفهوم «دانشگاه» و «دانشجو» دچار تغییراتی شده است. آنچه امروز از شنیدن این واژه ها به ذهن متبادر می شود با آنچه در گذشته بر آن دلالت می کرد، فاصله زیادی دارد.

در دهه های گذشته دانشگاه ها قطب تولید علم و قلب تحولات سیاسی و اجتماعی بودند و دانشجویان عنصری تعیین کننده در آفریدن این دگرگونی ها. اما امروز بیشتر دانشگاه ها نه تنها در تولید علم وزنه ای قابل توجه به شمار نمی آیند، بلکه در تحول های روز جامعه هم نقشی ندارند. 
علاقه ها و تمایل های دانشجویان هم تغییر کرده است؛ دیگر کمتر دانشجویی برای یافتن علم، سختی فراز و فرودهای راهِ تجربه نشده را به جان می خرد و کمتر دانشجویی سَرَش برای مسایل سیاسی- اجتماعی درد می کند. امروزه شاهد ظهور نسل تازه ای از دانشجویانی هستیم که دغدغه سیاسی- اجتماعی چندانی ندارند و در گوشه تنهایی خود حتی به درس خواندن جدی هم نمی پردازند، بلکه فقط سپری کردنِ به سلامتِ دوره دانشگاه و گرفتن مدرک، ملاک کنش آنان شده است. 
زنگ خطر تغییر تدریجی ماهیت و رنگ باختن نقش و جایگاه دانشجویان مدتی است به صدا درآمده است؛ مساله ای که اگر به حال آن چاره یی نیاندیشیم، دانشگاه ها و دانشجویان ما را از درون تهی و جامعه را به رخوتی فراگیر دچار خواهد کرد. 
در خصوص لزوم احیای جایگاه و نقش دانشگاه و دانشجو چند نکته لازم به یادآوری است:
1- بازاندیشی در مورد علت نام گذاری یک روز در تقویم ملی به نام روز دانشجو خود، دربردارنده نکته های جالب توجهی است. شانزدهمین روز از آخرین ماه فصل طلایی برگریزان بیش از نیم قرن است با نام دانشجو قرین شده است؛ 62 سال می گذرد از 16 آذری که سه تن از دانشجویان استبدادستیز دانشگاه تهران، جان خود را در برابر گلوله تفنگ های مزدوران شاه سپر کردند تا فریاد بزنند آزادی را و استقلال را؛ دو بذری که سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی به ثمر نشست. 
دانشگاه به عنوان نهادی اجتماعی همواره از ظرفیت های بالایی برای جریان سازی برخوردار بوده است. تفکر و ایده ای که از دانشگاه سرچشمه می گیرد، به دلیل گذر موفق از فضای تضارب آرا درون دانشگاه، از تعادل، منطق و قدرت اقناع بالایی برخوردار بوده و در صورت فراهم بودن شرایط می تواند به جریانی فکری در حوزه های گوناگون اجتماعی و سیاسی تبدیل شود. نقش تعیین کننده و جریان ساز دانشگاه ها در آگاه سازی و همراه کردن مردم با انقلاب اسلامی شاهدی بر این نظر است. 
فضای چندصدایی، بستر مناسبی را برای حفظ و تقویت قدرت تعیین کننده این نهادهای علمی در جهت دهی به دگرگونی های سیاسی- اجتماعی ایجاد خواهد کرد و به تقویت فضای تضارب آرا و شکل گیری جریان های واقعی (نه جریان نماها) منجر می شود که شایستگی هدایت تحول ها را دارد. 
2-تشکل های دانشجویی، الفبای کنشگری سیاسی- اجتماعی رهپویان علم و دانش در دانشگاه ها هستند. رونق و رکود این تشکل ها که پایگاه فعالیت های دانشجویی به شمار می روند، تابعی از رویکردها و سیاست های سهل گیرانه و سختگیرانه مردان سیاست بر دانشگاه ها است. دوره اوج رکود فعالیت های دانشجویی به دولت های نهم و دهم برمی گردد که تشکل های دانشجویی به لطف سیاست های کلان دولت و عملکرد رییسان تنگ نظرِ بسیاری از دانشگاه ها، یا منحل شدند یا چنان محدودیت هایی بر سر راه فعالیتشان اعمال شد که ترجیح دادند سیاست صبر و انتظار درپیش بگیرند تا بگذرد این دوره تنگنا. 
نتیجه سختگیری ها و هزینه های بسیار بالای فعالیت سیاسی در این سال ها به ویژه در سال های پس از 1388، چنان واهمه و رخوتی میان دانشجویان و خانواده هایشان ایجاد کرد که این تشکل ها هنوز با گذشت بیش از 2 سال از برگشتن ورق و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید هم به فضای فعالیت کمال مطلوب خود بازنگشته اند. بی اطمینانی از آینده تحول های سیاسی (دولت های بعدی)، تغییر رییسان دانشگاه ها و در نتیجه تغییر قوانین حاکم بر فعالیت های دانشجویی به ناامیدی و دلسردی دانشجویان برای فعالیت های سیاسی- اجتماعی دامن زده است. 
به طور طبیعی از چنین تشکل های بی رمقی نمی توان انتظار تاثیرگذاری را بر تحول های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داشت. مهمترین پیامد این تحول تغییرکانون تغییرهای اجتماعی و سیاسی از نهاد فرهیخته یی چون دانشگاه به نهادهای دیگری است که شاید برای این مهم چندان مهیا نباشند و کنشگری ناپخته شان جامعه را با پیامدهای نامطلوب فراوانی مواجه کنند. 
ایجاد بستر مناسب برای تاسیس تشکل های متنوع، بازنگری قانون و آیین نامه های مرتبط با تشکل های دانشجویی، حمایت از تشکل ها و حتی اعمال سیاست های تشویقی و حمایت محور از فعالان دانشجویی و ... می تواند در احیای جایگاه این نهادهای مهم در جامعه موثر باشد. 
3-استفاده ابزاری از ظرفیت های سیاسی دانشگاه ها در سال های گذشته، دانشجویان را نسبت به فعالیت های سیاسی یا حتی اجتماعی و فرهنگی بدبین کرده است. انتخاب مدیرانی از جنس سیاست و نه علم و دانش برای مدیریت و اداره این نهادهای علمی در دولت پیشین، چنان فضای امنیتی در دانشگاه ها ایجاد کرد که بسیاری از دانشجویان عطای فعالیت های غیر درسی را به لقایش بخشیدند. 
دولت یازدهم اما با انتخاب رییسان فن سالار و مستقل از جنس دانشجویان برای بسیاری از دانشگاه های کشور، فضای امنیتی حاکم بر آنها را به کمترین میزان رساند و تلاش کرد دانشگاه ها را از نگاه های تقلیل گرایانه سیاسی و جناحی دور نگه دارد. با این حال فشارهای فراقانونی بر برخی دانشگاه ها هنوز ادامه دارد؛ فشارهایی که شاید علت اصلی بی میلی دانشجویان به فعالیت های فرادرسی باشد، فشارهایی با منبع غیررسمی و غیرقابل کنترل که اگر دولت به درستی در برابرش مقابله نکند، به دلسردی و انزوای بیشتر دانشجویان خواهد انجامید. 
4-تولید علم و ایجاد توسعه علمی به عنوان یکی دیگر از کارویژه های دانشگاه این روزها با چالش هایی جدی مواجه است. مدرک گرایی از مهمترین و بزرگترین آفت هایی است که این روزها دامن علم آموزی را گرفته است. کاستی های نظام نظارت بر تولیدهای علمی، نظام ناکارآمد ترازدهی علمی در دانشگاه ها، معیارهای نادرست در تعیین سطح علمی دانشجویان و دانش آموختگان و حتی استادان، نظام غیراصولی اشتغال و ... به مدرک گرایی دامن زده است؛ پدیده ای که نه تنها به رشد و توسعه علم منجر نمی شود بلکه خود پیامدهای نامطلوبی چون بداخلاقی علمی را هم به همراه دارد. مساله ی فساد علمی که این روزها حتی با قدم زدن چند دقیقه ای جلوی یکی از دانشگاه های مادر کشور به چشم بیننده می آید، زاییده همین مدرک گرایی است. 
دانشگاه ها این روزها حال خوشی ندارند. رخوت در میان دانشجویان رخنه کرده است و به این آسانی ها از میان آنها رخت بر نمی بندد. بیشتر دانشجویان به شکلی انزواگونه به فعالیت های فردی روی آورده اند. در چنین شرایطی نبود جایگزین برای پیش قراولی در دگرگونی های فرهنگی و اجتماعی از دید کارشناسان، آینده روشنی را نوید نمی دهد. مدیریت های ناکارآمد و نادرست سال های گذشته موجب زمین ماندن کارکردهای این نهادهای علمی- اجتماعی شده است. مسوولان برای احیای دانشگاه ها چاره ای جز بازنگری در سیاست های کلان ندارند؛ سیاست هایی که تداوم آنها تضمین شده باشد و تابعی از تغییر دولت ها نباشد. 

اسطوره فوتبال استقلال در جشنواره سینماحقیق

تهران- ایرنا- فیلم مستند من ناصر حجازی هستم عصر روز اول جشنواره بین المللی سینماحقیقت مصادف با شب تولد این اسطوره فوتبال ایران در سینما فلسطین روی پرده می رود.

به گزارش عصر سه شنبه گروه فرهنگی ایرنا، نیما طباطبایی کارگردان مستند من ناصر حجازی هستم گفت: این مستند روز یکشنبه 22 آذرماه در سالن شماره یک فلسطین برای نخستین بار به نمایش در خواهد آمد. 
این کارگردان درباره ساختار این مستند گفت: از آنجایی که از مسیر سینمای داستانی و قصه گو به سینمای مستند رسیدم، تصمیم گرفتم ساختار این مستند نیز مانند قصه ای برای مخاطب تعریف شود.
وی افزود: از ابتدای شروع کار و گپ و گفت با خسرو نقیبی (نویسنده) تصمیم گرفتیم فکر بازسازی و فضاسازی را از ذهنمان دور کنیم، زیرا سینمای مستند مستقل با کمبود بودجه مواجه است و از طرفی فضاسازی نیاز به بودجه قابل توجه دارد، لذا به دنبال خط روایی مشخص بودیم تا به واسطه ی راش ها و تصاویر آرشیوی بتوانیم قصه خوبی تعریف کنیم.
طباطبایی تصریح کرد: با این روش 5 فضای متفاوت از زندگی ناصر حجازی را انتخاب کردیم: فصلی که مربوط به مرور افتخارات ایشان بود از سوی شهاب حسینی قرائت شد، فصل مربوط به دوران کودکی توسط بهرام رادان و بخش موسوم به سهراب کشی هم توسط پرویز پرستویی روایت شد. 
وی افزود: مسعود رایگان توانست با اطلاعاتی که داشت، مخاطبان را بمباران اطلاعاتی کند! من برای این سکانس نگران بودم و احساس می کردم اگر کسی فوتبالی نباشد، با دیدن این بخش فیلم سردرگم می شود، اما با نثر روانی که خسرو نقیبی برای آن نوشت، این مشکل تا حد زیادی مرتفع شد.
این کارگردان در ادامه با اشاره به حضور فیلم در بخش مسابقه ملی جشنواره سینما حقیقت گفت: امسال تعداد فیلم های بخش مسابقه کمتر از سال گذشته است و قطعاً همین امر باعث رشد کیفیت جشنواره می شود.
وی خاطرنشان کرد: در یک مسابقه همه نمی توانند روی سکو بروند و مستندسازان نیز از قاعده مستثنی نیستند! مستند یعنی بیان خوب واقعیت و رعایت خصوصیات ساختاری استاندارد. من بیشتر از اینکه مستندساز باشم، در حیطه سینمای داستانی فعالیت کردم، اما به عقیده من ساخت فیلم مستند و پیدا کردن خط و ربط داستانی کار ساده ای نیست و هر شخصی که بتواند تعادل را در این میان حفظ کند، شایسته دریافت تندیس حقیقت است.
کارگردان تله فیلم یادگاری درباره تحقیق و پژوهش مستند من ناصر حجازی هستم یادآور شد: پژوهش این اثر 4 ماه زمان برد و در این میان قسمتی از تصاویر روزنامه از سوی خانواده مرحوم حجازی، آرشیو روزنامه کیهان ورزشی و بخش عمده فیلم های آرشیوی هم با رایزنی علی رفیعی (تهیه کننده) در اختیار تیم تولید قرار گرفت.
طباطبایی از خسرو نقیبی (نویسنده)، مهدی مهرنیا (تدوینگر)، مهدی اکبریان پور (صداگذار)، محمد خرمی نژاد (آهنگساز)، رامتین فیروزیان (تصحیح رنگ و نور)، آرمین مهدوی (ساخت آنونس)، صالح تسبیحی (طراح پوستر) و علی رفیعی (تهیه کننده) این اثر یاد کرد و گفت: اگر این فیلم توانسته نظر هیات انتخاب را به خود جلب کند، بی شک بخاطر زحماتی است که گروه تولید این مستند مانند یک تیم فوتبال تا دقیقه 90 همراه با عشق و انرژی مرا همراهی کردند.
نیما طباطبایی ساخت مستند ریو تا طهران درباره جرزینهو ستاره اسبق فوتبال برزیل که چند سال قبل وارد ایران شده بود را در کارنامه کارگردانی خود دارد.
مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی سازمان امور سینمایی کشور، نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» را طی روزهای 22 تا 28 آذرماه در سینما فلسطین و سینما سپیده شهر تهران برگزار خواهد کرد.
فراهنگ**9246**1027

آنفلوآنزا در ایران جان 33 نفر را گرفت/ خطر شیوع در تهران و شش استان دیگر

معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: تعداد جان باختگان بر اثر آنفلوآنزا در کشور به 33 نفر رسید و به جز دو استان کرمان و سیستان وبلوچستان که درگیر این بیماری هستند، هفت استان دیگر از جمله تهران نیز در معرض خطر قرار دارند.

به گزارش ایرنا، علی اکبر سیاری افزود: از مجموع 33 جانباخته بر اثر آنفلوانزا، 28 نفر در استان کرمان و پنج نفر در استان سیستان و بلوچستان بوده اند که در میان آنها چهار زن باردار مشاهده شده است.

وی ادامه داد: بیماری آنفلوانزایی که اکنون در کشور شایع است، از نوع «اچ 1 ان 1» - H1N1 - بوده که نوعی آنفلوانزای فصلی است که در دو استان سیستان و بلوچستان و کرمان موارد مرگ بر اثر آن گزارش شده است.

سیاری افزود: تعداد موارد ابتلا به این بیماری در کشور بیش از این تعداد است و پیش بینی وزارت بهداشت این است که این بیماری طی روزهای آینده در کشور گسترش یابد و هفت استان دیگر از جمله تهران، آذربایجان شرقی و غربی و کرمانشاه بیش از بقیه استان ها در خطر این بیماری قرار دارند.

معاون وزیر بهداشت گفت: سالمندان، بیماران مبتلا به دیابت، بیماران قلبی - تنفسی، بیماران کلیوی و ریوی و افراد مبتلا به سرطان که داروهای شیمیایی مصرف می کنند، بیماران مبتلا به نقص ایمنی، کودکان زیر پنج سال و زنان باردار بیش از دیگران در معرض خطر هستند که همه این گروه ها باید واکسن بزنند.

وی افزود: تب، سرفه، تنگی نفس و عطسه از علائم بیماری آنفلوانزا است و از همه کسانی که این علائم را دارند می خواهیم در خانه بمانند و استراحت کرده و در صورت تشدید علائم به پزشک مراجعه کنند.

منبع: ایرنا

واکنش شدید رحمتی به ماجرای پزشک بیرحم + عکس

خبرگزاری میزان - کاپیتان تیم فوتبال استقلال به ماجرای کودکی که با بی‌رحمی یک پزشک مواجه شده بود، واکنش نشان داد.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری میزان، دروازه‌بان اول تیم استقلال به ماجرای تاسف‌بار کودکی که با بی‌رحمی یک پزشک و پرستار مواجه شده بود، واکنش نشان داد.

شکاف چانه کودکی به نام صدرا در بیمارستان اشرفی خمینی‌شهر بخیه زده می‌شود اما وقتی پزشک مربوطه متوجه می‌شود مادر کودک از پرداخت هزینه 150 هزار تومانی درمان عاجز است در کمال بی‌رحمی بخیه‌های چانه صدرا را باز می‌کند!

مهدی رحمتی در صفحه خود در اینستاگرام در این باره نوشت: "بیشرمانه، تکان دهنده، باور نکردنی، سوزناک و غم‌انگیز. چیزی شبیه یک فاجعه. جایی که آدمیت را به 150 هزار تومان می‌فروشند. می‌شود بعد از خط آخر خبر، سر را به لای برف‌های تازه برد و فقط نعره زد و برای این سقوط آزاد اخلاقی اعلام عزای عمومی کرد. صدرای این قصه آن‌قدر کودک است که عمق فاجعه را درک نکند اما تاریخ با ادعای اخلاق‌گرایی در زمانه ما این فاجعه را فراموش نخواهد کرد. روی ماهت را می‌بوسم صدرای عزیز و برای بازگشت خنده به لبان تو تلاش خواهم کرد."

شکافتن بخیه‌های بیمار خردسال به خاطر 150 هزار تومان!

اگر این رویداد شوم را از آن منظر مورد توجه قرار دهیم که حادثه نبوده، آن زمان اوضاع فرق خواهد کرد و توقع می‌رود که واکنش ها به این موضوع، اصولی و در راستای ایجاد تغییراتی اساسی باشد.

 طی روزهای گذشته، کادر درمان بیمارستان اشرفی اصفهانی خمینی شهر از توابع استان اصفهان، به دلیل عدم بضاعت مالی خانواده یک بیمار خردسال، بخیه چانه صدرای چهار ساله را شکافتند و او را با  چانه شکافته شده و خونین روانه خانه کردند.

شبکه استانی رسانه ملی در ادامه گزارش خود در این خصوص، مادر صدرا را پرستار سالمندان و پدرش را راننده تاکسی معرفی کرد تا قرار گرفتن تکه های این پازل در کنار هم، منجر به شکل گیری واکنش سریع مسئولان استانی به این موضوع شود و خبر برسد که پزشک و پرستار این بیمارستان تا صدور حکم قطعی از اشتغال در مراکز درمانی ممنوع شدند.

دکتر طلوعی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان امروز در تشریح ماجرا گفت: دختری چهارساله هفته گذشته به دلیل پارگی ناحیه چانه به اورژانس بیمارستان اشرفی اصفهانی در خمینی شهر مراجعه و کادر حاضر، سرپایی چانه مصدوم را بخیه می‌کنند. در ادامه وقتی می‌بینند مادر بیمار توانایی پرداخت هزینه 150 هزار تومانی درمان را برای ترخیص ندارد، با دستور مسئول کادر پزشکی، پرستار بخیه‌های دختر چهار ساله را کشیده و بیمار با خونریزی و پارگی چانه از بیمارستان خارج می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه در این حادثه تأسف بار، منشور حقوقی بیمار از سوی تیم پزشکی رعایت نشده، افزود: پس از این اتفاق تدابیر لازم برای ترمیم مجدد چانه بیمار در نظر گرفته شد و پزشک و پرستار مربوطه هم تا صدور حکم قطعی از اشتغال در مراکز درمانی ممنوع شدند. علاوه بر اینها، دیگر اعضای کادر درمانی به هیأت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری دانشگاه علوم پزشکی معرفی شدند.

در پی انتشار این خبر، دکتر قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در حاشیه همایش پزشک پژوهشگر در این خصوص مورد پرسش قرار گرفت و ضمن ابراز تأثر شدید از رفتار کادر درمانی در این رویداد، گفت: متاسفانه دیشب این موضوع را در شبکه های اجتماعی دیدم و همان آخر شب دستور دادم امروز تیمی به آن جا اعزام شود و از نزدیک حادثه را بررسی کند.

وی افزود: در عین حال رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ضمن عذرخواهی، افراد متخلف اعم از پزشک و مسئول شیفت را به دستگاه قضا معرفی کرده است؛ درباره این حادثه تلخ تحقیق می‌شود و حتما اگر کسانی متخلف باشند، باید با آن ها برخورد شود. امروز تیم بازرسی تا ظهر مشخص خواهد کرد که ماجرای این حادثه تلخ چه بوده و امیدوارم درباره این حادثه به عدالت رفتار شود.

بدین ترتیب مشخص می‌شود، این حادثه تأثر برانگیز به زودی رفع و رجوع خواهد شد، ولی آیا این نخستین بار است که کادر درمانی از ارائه خدمات به افراد بی بضاعت سرپیچی می‌کنند؟ آیا چنین رفتارهایی منطبق بر قوانین و مقررات است و نخسین بار است که منشور حقوق بیماران زیر پای گذاشته می‌شود؟

اگر از این زاویه به ماجرای دردناک رقم خورده در بیمارستان خمینی شهر بنگریم، درخواهیم یافت که مدت های مدیدی است که بی بضاعت ها از مراجعه به مراکز درمانی خودداری می‌کنند و اصولا از بیماری ترسناک تر، هزینه های درمان آن شده است؛ هزینه های سنگینی که حتی در تعرفه های دولتی هم بسیار گزاف هستند.

کافی است به همین مثال که تأسف وزیر و مسئولان این عرصه را هم به دنبال داشته دقت کنیم تا پی ببریم هزینه بخیه زدن زخم چانه یک کودک خردسال که می‌تواند ماحصل بازیگوشی روزمره یک کودک باشد، 150 هزار تومان شده است؛ آن هم در بیمارستانی دولتی! آیا با این حساب جا ندارد، از هزینه های درمانی دردهای بزرگ تر هراسان شویم و خطاب به مسئولان از گرانی وحشتناک درمان بنالیم؟

آیا غیر از این است که همین هزینه های گزاف به کرات موجب شده که بیماران از دریافت خدمات محروم بمانند، یا مراکز درمانی از پذیرش افراد بی بضاعت سر باز بزنند و اینقدر این روند تکرار شده که شکافتن بخیه به چشم کادر درمانی بیمارستان خمینی شهر غیرطبیعی نرسیده است؟ با این حساب آیا جا ندارد از مسئولان و وزیر محترم بهداشت بپرسیم که تدبیرشان برای تغییر این رویه چیست؟

آیا تنها قصور کنندگان در این ماجرا، پزشک و پرستاری بوده‌اند که بخیه زده شده به چانه کودک را شکافته اند یا ناظرانی که این مشکلات را در همه سال های گذشته ندیده‌اند هم مقصرند؟ آنهایی که هزینه های گزاف زدن چند بخیه در بیمارستان دولتی را نمی‌بینند چه؟ آیا بی انصافی نیست قصور پزشک و پرستار را ـ هرچقدر هم وحشتناک بوده ـ ببینیم و این قصورهای دیگر را ندید بگیریم؟!

بخشنامه شماره 2 فروش اقساطی ایران خودرو آذر 94

به اطلاع کلیه متقاضیان محترم محصولات ایران خودرو می رساند، متمم 2 شرایط فروش اعتباری آذر ماه از روز یکشنبه 94/09/15 تا زمان تکمیل ظرفیت و به شرح جدول پیوست ارائه می گردد. 

زمان فعال سازی این بخشنامه ساعت 13:00 روز یکشنبه مورخ 94/09/15 می باشد : 

شکایت «شهرام شب‌پره» در دادگاه تهران واقعی بود

سایت خبری و تحلیلی موسیقی ما نوشت:

انتشار تصویری از شکایت «شهرام شب‌پره» از یک ایرانی مقیم ترکیه در هفته‌های گذشته بازخوردها و واکنش‌های زیادی را در پی داشت و در فضای مجازی به شدت خبرساز شد.

در متن این برگه شکایت توضیح خاصی داده نشده و تنها طرف مورد شکایت، برای حضور در دادگاه در تاریخ ۶ بهمن‌ماه ۹۴ فراخوانده شده بود. این موضوع به مرور دستخوش تأیید و تکذیب‌های فراوانی در گروه‌های تلگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت. عده‌ای این تصویر را غیرواقعی و حاصل فتوشاپ خواندند و عده‌ای نیز از حضور این خواننده در مرز ارومیه خبر دادند. به مرور، ماجرا بزرگ‌تر شد و حتی کار به خبر دستگیری شهرام شب‌پره نیز کشیده شد تا سرانجام این خواننده لس‌آنجسی در متنی که توسط یکی از سایت‌های ایرانی خارج از کشور منتشر شد، صحت این موضوع را تأیید کرد.

«شهرام شب‌پره» درباره ماجرای شکایت‌اش در ایران، در متنی که سرشار از ایرادهای ویرایشی و نگارشی بود، توضیح داد: «جریان شکایت بنده این‌گونه است که سال پیش سه نفر از کسانی که دوستم بودند -یک زن و شوهر به اسم یاشار و رها و پدر خانوم رها، آقای امیر […] قهرمان پینگ‌پنگ آسیا که پنجاه سال دوست می‌باشیم- سر من کلاه گذاشتند و از من چهارصد هزار دلار گرفتند که برای من در ترکیه، دو عدد آپارتمان بخرند. ولی مخفیانه پول‌ها را برداشتند و به ایران فرار کردند. چون تصور می‌کردند که من نمی‌توانم به ایران بروم؛ ولی همسرم رفت و با حکم دادگاه آنها را بازداشت کرد و فعلاً که پول من رفته است و یاشار هم الان در ایران در زندان می‌باشد. این بوده کل جریان شکایت من و هیچ‌گونه ربطی به کنسرت و این چیزها که خبر آن در کانال «ایران تایمز» منتشر شده بود، ندارد.»

پیگیری «موسیقی ما»

خبرنگار «موسیقی ما» از طریق یکی از اعضای گروه «بلک‌کتس» که پیش از این در ایران فعالیت می‌کرد و در ارکستر خواننده‌هایی چون مرتضی پاشایی و… ساز زده، توانست ارتباط کوتاهی با همسر «شهرام شب‌پره» بگیرد و او درباره میزان صحت این خبر به «موسیقی ما» گفت: «این موضوع مدت‌هاست که در دست پیگیری بود و وقتی این تصویر به اینترنت رسید و به شکل گسترده‌ای همه‌جا پیچید، ما تقریباً تمام کارهایمان را در دادگاه انجام داده بودیم.»

همسر این خواننده در توضیح بیشتر این موضوع گفت: «تا زمانی که حکم نهایی در خصوص این پرونده صادر نشود، نمی‌توان در مورد آن در رسانه‌ها صحبت بیشتری کرد.»