ظریف ریسک پذیرترین سیاستمدار جهان ش

براساس اعلام موسسه بین المللی سنجش ریسک‌پذیری سیاسی، وزیر خارجه ایران به عنوان ریسک‌پذیرترین سیاستمدار جهان انتخاب شد.

به گزارش افکارخبر،موسسه بین المللی سنجش ریسک پذیری سیاسی در گزارشی اعلام کرد محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در میان سیاستمداران ریسک‌پذیر جهان در سال 2015 ، جایگاه اول را به خود اختصاص داد.

 

در سال 2014  نارندرا مودی، نخست وزیر هند در میان سیاستمداران ریسک پذیر جهان نفر اول شده بود.

رژیم صهیونیستی مسئولیت ترور قنطار را برعهده گرف

تهران-ایرنا- رژیم صهیونیستی مسئولیت ترور سمیر القنطار و 9 نفر از فرماندهان حزب الله لبنان در خاک سوریه را رسما برعهده گرفت.

خبرگزاری صفا فلسطین با انتشار این خبر نوشت: رادیو رژیم صهیونیستی به نقل از منابع سیاسی این رژیم اعلام کرد که قنطار در جریان یک حمله هوایی بمب افکن های اسراییل (رژیم صهیونیستی) به منطقه ای در نزدیکی دمشق، ترور شده است. 
این رادیو ، قنطار را به بمب ساعتی تشبیه کرده و افزود: قنطار و حدود 9نفر دیگر در جریان حمله به یک ساختمان شش طبقه (پنج طبقه )در منطقه جرمانا در جنوب دمشق کشته شدند(به شهادت رسیده اند).
این اولین باری است که یک رسانه صهیونیستی به نقل از مقامات اسرائیلی دست داشتن رژیم صهیونیستی در یک عملیات تروریستی در خارج از فلسطین اشغالی را در همان روز تایید می کند.
در همین حال، کابینه امنیتی کنست رژیم صهیونیستی نشستی فوق العاده را به ریاست بنیامین نتانیاهو برگزار کرد.
ارتش رژیم صهیونیستی شامگاه دیروز (یکشنبه) مناطقی در جنوب لبنان را هدف حملات گسترده توپخانه ای قرار داد که منجر به زخمی شدن شماری از نظامیان ارتش لبنان شد.
پس از این حملات، در تمامی شهرها و شهرک های صهیونیست نشین شمال فلسطین اشغالی اعلام حالت آماده باش شده و آژیرهای خطر نیز به صدا درآمدند.
سمیر قنطار در 28 ژانویه 1985میلادی در دادگاهی فرمایشی رژیم صهیونیستی به پنج بار حبس ابد و 47 سال حبس محکوم شد. 
وی متهم بود که در قتل پنج صهیونیست و زخمی شدن یک صهیونیست دیگر دست داشته است.
وی پس از تحمل سال ها اسارت در سال 2008 در عملیات مبادله تعدادی از اسرا با جسد دو سرباز رژیم صهیونیستی آزاد شد.
پیکر شهید قنطار عصر دوشنبه (امروز) در منطقه روضه الحوراء زینب در منطقه الغبیری در جنوب بیروت پایتخت لبنان تشییع می شود.
رسانه ها و گزارشگران نظامی دشمن صهیونیستی تاکید کرده اند که حزب الله این جنایت تروریستی را بدون پاسخ نمی گذارد اما تنها سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله زمان و حجم این پاسخ را می داند.

ایرانی‌های مقیم آمریکا‌ شهروند درجه دو شدن

یک رسانه آمریکایی در یادداشتی نوشت: تا زمانی که ادعای نبرد علیه اقدام‌های خرابکارانه بر اساس قومیت‌ها و نه رفتار افراد باشد، چنین رویکردی نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.

به گزارش افکارخبر،وبگاه آمریکایی «پست گزت» در یادداشتی به قلم خانم «ا. خاتمی» از ایرانیان مقیم آمریکا تحت عنوان «قانون جدید  کنگره‌ ایرانیان مقیم آمریکا را شهروند درجه دوم می‌کند» نوشت: هفته گذشته در کنگره آمریکا قانونی با حمایت نمایندگان دو حزب عمده سیاسی  این کشور تصویب شد که بر اساس آن سفر شهروندان آمریکایی به ایران، سوریه، سودان و عراق با محدودیت‌هایی مواجه می‌شود.

بر این اساس، مجلس نمایندگان آمریکا  به بهانه مقابله با تهدید تروریسم، طرحی را تصویب کرد که سفر کسانی که اخیرا در یکی از چهار کشور ایران، عراق، سوریه و سودان حضور داشته‌اند، به آمریکا محدود می‌شود.

بر اساس این طرح، شهروندان 38 کشور «دوست آمریکا» که مطابق قوانین این کشور در حال حاضر بدون اخذ روادید تا سقف 90 روز می‌توانستند وارد خاک آمریکا ‌شوند، در صورتی که در 5 سال گذشته به ایران، سوریه، عراق یا سودان سفر کرده باشند، بایستی مورد بررسی قرار گیرند.

نویسنده در ادامه این یادداشت با انتقاد از این لایحه نوشت: در حالی‌که مهاجمان حادثه تروریستی در به سانفرانسیسکو در دو هفته قبل تحت تاثرات اسلام وهابی قرار داشتند و در عربستان سعودی نیز زندگی می‌کردند اما نه عربستان سعودی و نه پاکستان در فهرست کشورهای نشانه گرفته کنگره آمریکا قرار ندارند.  بنابر این تا زمانی که ادعای نبرد علیه اقدام‌های خرابکارانه بر اساس قومیت‌ها تا رفتار افراد باشند، این رویکرد نتیجه‌ای در بر ندارد.

نویسنده عنوان داشت: این لایحه بدعتی خطرناک را با تبعیض علیه شهروندان تنها به خاطر ریشه‌های نژادی آن‌ها ایجاد می‌کند و آن‌ها را همچون من به عنوان یک ایرانی شهروند درجه دوم مبدل می‌کند یعنی من بیش از یک شهروند آمریکایی ظنین هستم زیرا دو گذرنامه دارم.

در انتهای این یادداشت آمده است: در برهه نبرد امکان سلطه نژادپرستی وجود دارد و قانونگذاران آمریکا نیز مسیر اقدام‌های نسنجیده و عدم حس مسئولیت را در پیش گرفته‌اند و آن‌چه که آن‌ها از درکش غافلند این است که سیاست‌های آن‌ها ما را امن‌تر نمی‌کند بلکه تنها ما را منزوی‌تر می‌کند.

لازم به ذکر است که در همین رابطه «جان کری»، وزیر خارجه آمریکا یکشنبه با ارسال نامه‌ای به « محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه ایران اطمینان داد قانون جدید صدور روادید آمریکا هیچ مانعی برای منافع اقتصادی ایران ایجاد نمی‌کند.

کری در این نامه تاکید کرد که دولت آمریکا اختیار آن را دارد که اجرای قانون جدید صدور روادید را متوقف کند.

وزیر خارجه آمریکا در نامه خود به ظریف نوشت، این قانون به هیچ وجه مانع نمی‌شود که ما تعهدات خود بر طبق برجام را اجرا کنیم و ما این تغییرات را به گونه‌ای اجرا می‌کنیم که هیچ مانعی برای منافع اقتصادی مشروع ایران ایجاد نکند.

 جان کری  همچنین از «ابزارهای بالقوه متعدد» نام برد که دولت آمریکا در اختیار دارد و از ظریف خواست تا در این باره با یکدیگر گفت‌و‌گو کنند.

اخلاق انتخاباتی؛ چرا و چگونه

تهران- ایرنا- رعایت اخلاق انتخاباتی بایسته ای اساسی در روند برگزاری انتخابات نظام های مردمسالار است؛ بایسته ای که بی توجهی به آن فضای سیاسی را از سلامت دور می دارد و با تضعیف انگیزه های مشارکت، به آسیبی چون بی اعتمادی سیاسی دامن می زند.

چند ماه دیگر انتخابات مجلس خبرگان و شورای اسلامی برگزار می شود. پرسشی که امروز به عنوان یکی از دغدغه های مهم برای نخبگان و نیز عموم مردم مطرح می شود توجه به مساله اخلاق انتخاباتی و رعایت اصول اخلاقی در فرایند انتخابات است. 
در این نکته شکی نیست که برگزاری انتخابات پرشور افزون بر انگیزه های سازنده مشارکت بیشینه نیازمند رعایت اخلاق و احترام به سلیقه های متفاوت است. هر چند نظام های مردمسالار فضای رقابت را برای جریان های سیاسی مهیا می کنند اما نباید این فضای رقابتی به عرصه بروز بداخلاقی هایی همچون تخریب، تحقیر، توهین و بهتان نسبت به رقیب تبدیل شود.
با این حال، چیزی که در فضای کنونی دیده می شود این است که شمار اندکی از کنشگران انتخاباتی به جای معرفی و ارایه برنامه ها و اهداف خود و گذاشتن آن در معرض گزینش مردم بیشتر در اندیشه تخریب رقیبانند.
با توجه به اهمیت و ضرورت رعایت اخلاق انتخاباتی و ایجاد بسترهای ظهور این مهم به بیان نکته هایی در این زمینه می پردازیم:
1- برای ریشه یابی نسل تازه بداخلاقی های انتخاباتی باید به فضای پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 برگردیم یعنی جایی که اقلیتی خودهمه پندار داعیه دار اخلاق مداری شدند اما آن چه در عرصه عمل نشان دادند چیزی جز قربانی کردن اخلاق نبود. شاهد بودیم که واژگانی سخیف و ادبیات غیرمعمول و خارج از عرفی در جامعه سیاسی شکل گرفت، گویی رابطه اخلاق و سیاست به سمت رنگ باختن میل می کرد.
با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 1392، جریان میانه رو با شعار اعتدال پیروز رقابت انتخاباتی شد و با پیروزی این مشی، اقلیت سیاسی اخلاق گریز در موضع ضعف قرار گرفت. با این حال این جریان نه تنها پایان نیافت بلکه حمله های غیراخلاقی به دولت را در شکل ها و قالب های مختلف در دستور کار قرار داد.
2- همان گونه که گفته شد در سال های اخیر نگرانی هایی در مورد افول جایگاه ارزش های اخلاقی و پیراستگی ادبیات برخی سیاستمداران بروز یافته است؛ نگرانی هایی که از پسِ کاربرد اصطلاح ها و واژگان غیرمتعارف و بداخلاقی های سیاسی برخی سیاست پیشگان، به طور ویژه در یک دهه اخیر به اوج رسید. طی سال های گذشته آن چه در سپهر عمومی جامعه بیشتر برجستگی یافت متاسفانه بداخلاقی و تندروی هایی بود که اخلاق را به مسلخ برد و نزد برخی از آن جز سایه ای بر جای نماند.
متاسفانه در ماه های اخیر شاهد دور تازه رفتارهای هنجارشکنانه برخی گروه ها در فضای فعالیت های سیاسی کشور و به ویژه حمله به تجمع ها و نشست های انتخاباتی بوده ایم. برای نمونه می توان از هیاهوگری در مراسم سخنرانی رییس جمهوری به مناسبت روز دانشجو، تهدید سخنرانان و ضرب و شتم آن ها نام برد که نمودی از بی اخلاقی های سیاسی و به ویژه انتخاباتی است.
همچنین از این دست اتفاق ها باید به حمله چند ماه پیش گروهی در شیراز به «علی مطهری» نماینده تهران اشاره کرد که برای سخنرانی به این شهر رفته بود. با گذشت چند ماه، این رخداد برای «سید عبدالواحد موسوی لاری» وزیر کشور دولت اصلاحات تکرار شد که در صدد سخنرانی در ورامین بود. سپس سخنرانی «مصطفی کواکبیان» نماینده پیشین مجلس و دبیرکل حزب مردم سالاری با تهدید به تکرار وقایع شیراز در اندیمشک لغو شد. برخی اخلاق ستیزان حتی از همراه داشتن سلاح های سرد برای بر هم زدن تجمع های انتخاباتی نیز فروگذار نکرده اند. این در حالی است که پس از حمله به سخنرانی ها و تجمع های انتخاباتی سیلی از دروغ و اتهام پراکنی نیز به راه می افتد.
3- حرکت های یاد شده در مقطع کنونی یعنی چند ماه مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان نشانگر تلاشی است که به حاشیه راندن جریان های سیاسی رقیب را دنبال می کند. یکی از مواردی که امروز شاهد آن هستیم گسترش روند ترور شخصیت ها در رسانه ها است. در این پیوند، حتی ثبت نام برخی نامزدها نیز سبب روانه شدن سیلی از حمله ها و تلاش های تخریبگرانه شده است.
به نظر می رسد با توجه به روندهای گذشته و شواهد عینی در فضای سیاسی کنونی، در ماه های پیش رو شاهد ادامه و افزایش بی اخلاقی های انتخاباتی باشیم. بر همین اساس هر چه به انتخابات نزدیکتر می شویم فاصله میان اخلاق و سیاست بیشتر و اخلاق تبدیل به جزیره ای دور افتاده از سیاست و رقابت های انتخاباتی می شود.
بی شک این بی اخلاقی های سیاسی در فرآیند برگزاری انتخابات نه تنها از وزن وحدت و همدلی می کاهد بلکه به گسست و شکاف ها دامن می زند.
4- موضوع چگونگی رسیدن به فضای انتخاباتی اخلاق مدار را می توان از دریچه های مختلف نگریست. یکی از راهکارهای رسیدن به اخلاق انتخاباتی و رعایت آن توجه به دیدگاه های رقیب است. در این میان برای داشتن انتخاباتی اخلاقی با دایره ای گسترده از جریان ها و طیف های متنوع سیاسی، پذیرش حضور و کنش سیاسی فراگیر و گریز از تک قطبی شدن انتخابات ضرورت دارد؛ ضرورتی که با جذب حداکثری و دفع حداقلی پیوند می یابد.
همچنین یکی از راهکارهای اصلی و مهم برای نهادینه سازی اخلاق در انتخابات در انداختن طرحی نو برای اصلاح و نظارت بر رفتارها و کنش های سیاسی است. به عبارتی ایجاد الگوی نظارتی بر رفتار انتخاباتی به ویژه در زمینه امور پیشاانتخاباتی ضروری است. در این میان نقش نهادهای اجرایی و نظارتی باید در برابر بداخلاقی های انتخاباتی پررنگ تر شود به این شکل که توجه نهادهای ناظر تنها محدود به رد و تایید صلاحیت نشود و رفتار انتخاباتی نیز به طور جدی زیر ذره بین نظارت قرار گیرد. در این زمینه استوارتر شدن اراده مسوولان قضایی برای رسیدگی به جرایم انتخاباتی اهمیتی بسیار دارد.
فرجام سخن این که هر جریان سیاسی سعی دارد با برجسته سازی گفتمان خود، گفتمان های رقیب را به حاشیه ببرد. با این حال رعایت قواعد بازی، احترام متقابل و حرکت در چارچوب قانون و شرع اصلی حتمی و غیر قابل چشم پوشی است. ما نباید بگذاریم که تلخکامی های گذشته دوباره اتفاق بیافتد چرا که وحدت ملی شکسته می شود. از این رو اخلاق انتخاباتی و رعایت حقوق رقیب سیاسی باید تبدیل به امری نهادینه شود.

تروریسم دردِ مشترک جهانیا

صدای انفجارهای تروریستی هر روز از گوشه و کنار جهان به گوش می رسد. آنهایی که تا مدت ها پیش خطر تحرکات تروریستی را تنها متوجه کشورهای خاورمیانه می دانستند امروز تهدید جهانی ناشی از گسترش شبکه های افراطی گری را با چشم خود مشاهده می کنند. اکنون، گروه های تروریستی با نام های گوناگون و روش های هراس افکنانه ی مختلف تنها محدود به منطقه ی جغرافیایی خاصی نیستند.
شاید اگر چهار سال پیش با افراط گرایی برآمده در عراق و سوریه برخوردی قاطعانه صورت می گرفت پدیده ی تروریسم به معنای امروزی اجازه ی خودنمایی پیدا نمی کرد. بی توجهی به پیامدهای ناشی از گسترش شبکه های دهشت افکن در سوریه و سپس عراق زمینه را برای پیدایش و قدرت نمایی گروه هایی از این دست فراهم کرد. در این میان، گروه تروریستی داعش شناخته شده ترین این گروه ها به شمار می رود؛ گروهی که فیلمبرداری و انتشار صحنه های وحشیانه یی همچون کشتار ِ جمعی، سر بریدن و در آتش سوزاندن تنها گوشه یی از جنایت های ضدبشری آنها است. 
جدی نگرفتن این پدیده ی شوم باعث شد تا دست کم 30 هزار تروریست خارجی از سال 2011 در کشورهای سوریه و عراق دست به اقدام های تروریستی بزنند. پس از این غفلت بزرگ، پهنه ی تحرکات گروه دهشت افکن داعش به مرزهای این 2 کشور محدود نماند و کشورهای منطقه و فرامنطقه را فراگرفت. 
یک هفته پیش از رخدادهای خونین پاریس، بیروت نیز مورد هجوم شدیدترین حمله های متجاوزان دهشت افکن داعش قرار گرفت. هرچند لبنان در طول سال های گذشته بارها هدف انفجارهای تروریستی قرار گرفته است اما در انفجارهای متعدد اخیر که در نوع خود بی سابقه بود 43 تن کشته شدند. 
خطر افزایش شبکه های دهشت افکن تنها متوجه داعش نیست. در نیجریه گروهی مسلح و تندرو با نام «بوکو حرام» سال ها است که با اقدام های ضدبشری خود، امنیت را از مردم این کشور و دولت های همجوار گرفته اند. سال گذشته این گروه با ربودن بیش از 300 دختر نیجریه یی شهرتی جهانی به دست آورد؛ نام و آوازه یی که می تواند به تقویت اراده ی افراط گرایان دیگر در نقطه های مختلف جهان بیانجامد. حمله ی تروریستی گروهی وابسته به القاعده به هتلی در مالی، انفجار خودرو بمب گذاری شده در مقابل هتل محل اقامت قاضی های ناظر بر انتخابات در مصر، انفجار خودرو بمب گذاری شده در شرق طرابلس لیبی تنها چند نمونه ی تازه از اقدام های تروریستی است.
اقدام های تروریستی از این دست اما تنها محدود به کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا نیست. امروز ترس از تکرار رخدادهایی مشابه آن چه در پاریس اتفاق افتاد کشورهای دیگر جهان همچون بلژیک و آمریکا را نگران کرده است. سه هفته پیش بود که پاریس بی سابقه ترین حمله های تروریستی را در تاریخ خود تجربه کرد؛ چند انفجار و حمله ی مسلحانه ی همزمان که هفت منطقه ی این شهر را به آتش کشید و 129 تن را قربانی کرد. پیشتر نیز در این شهر گروهی از افراد مسلح با حمله به دفتر هفته نامه ی «شارلی ابدو» 12 تن را کشتند. 
با استناد به نمونه های ارایه شده می توان دریافت که تروریسم دردی مشترک است که جهان را تهدید می کند؛ پس برای رویارویی با آن هم لازم است عزم و اقدامی جهانی شکل بگیرد. اما نگاهی به تجربه سال های گذشته نشان می دهد که هر زمان که موضوع مبارزه با تروریسم مطرح شده است، رویکردهای سخت و نظامی برای مقابله با گروه های تروریستی مدنظر قرار گرفته است. هرچند نمی توان بر اهمیت این روش ها بویژه در کوتاه مدت چشم پوشی کرد اما مساله اینجاست که اتکای صرف به اقدامات نظامی و تلاش نکردن برای از بین بردن ریشه های تروریسم خود می تواند در دامن زدن به آن نقش داشته باشد.
تحرکات نظامی گسترده کشورهای غربی در منطقه گرچه با توجیه مبارزه با تروریسم انجام می شد اما خود عاملی موثر در گسترش گروه های تروریستی و ایجاد زمینه برای یارگیری این گروه ها از بدنه جوامع منطقه داشت. به نظر می رسد حلقه مفقوده در این زمینه توجه نکردن به زمینه های فکری و اقتصادی ایجاد گروه های تروریستی و تلاش برای مبارزه ریشه یی با آن ها بوده است. به نظر می رسد اگر دور تازه مبارزه با تروریسم بار دیگر بر مدار حرکت در مسیر گذشته باشد، راه به جایی نخواهد برد.
در کنار اقدام های جنایتکارانه ی گروه های تروریستی در جهان اما صورت دیگر تروریسم، «تروریسم دولتی» است؛ نوعی از تروریسم که متاسفانه کمتر به آن توجه می شود. کشتار بیرحمانه ی مردم بیگناه فلسطین طی بیش از 6 دهه، نمونه یی از تروریسم سازمان یافته و دولتی است که رژیم صهیونیستی آن را دنبال می کند.
بنابراین، برخورد سلیقه یی با گروه های تندرو و تمایز میان تروریسم خوب و بد، گسترش دامنه ی تحرکات آن ها را در پی خواهد داشت. تروریست به کسی گفته می شود که از راه هراس افکنی، خشونت و خونریزی در پی برآورده ساختن خواسته ها و ارزش های مورد نظر خود است. هرچند لزوم عملیاتی نظامی وهماهنگ بین المللی به منظور نابودی این پدیده ی سیاه و شوم بیش از پیش احساس می شود اما خشکاندن ریشه ی این درد مشترک جهانی مستلزم تغییر تفکر افراد تندرو است؛ موضوعی که بدون شک زمانبر خواهد بود. 

بخیه‌هایی که بوی انتخابات می‌داد!

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بخیه‌های چانه‌ی کودک چهار ساله به دلیل عدم تَمکن مالی کشیده شد. این همه‌ی محتوای خبری است که چند روزی می‌شود در فضای مجازی پخش شده و همگان را به تعجب وا داشته است. در نگاه اول این خبر دل هر انسانی را به درد آورده و حتی موجی از خشم و نارضایتی از جامعه پزشکی را ایجاد کرده است.

انواع بیانیه‌ها، کمپین‌ها، تصاویر دردآور از کودکان بیمار و موضع گیری‌ها پس از انتشار خبر فضای مجازی را فراگرفت و داستان وضعیت نامناسب رسیدگی به بیماران مانند زخم کهنه ای سر باز کرد و نقل محافل شد. موضوع از فضای مجازی هم فراتر رفته و به بیست و سی هم رسید. خبرها حکایت از برخورد مراجع قانونی با پزشک و پرسنل مجرم در این حادثه  داشت تا شاید مرحمی باشد بر دل مردمی که با شندیدن آن دلشکسته بودند.

با این همه با گذشت چند روز از انتشار خبر شواهدی که بعدا منتشر شد، اصل داستان را به طور کلی زیر سوال بُرد و به نظر می‌رسد آنچه تا امروز شنیده ایم صحت ندارد. شاهد این مدعا یادداشتی است که قاضی هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده و بخشی از آن به شرح زیر است:

«به مردم مهربانمان می‌گویم که بعد از تحقیقات مفصل دو تیم بازرسی از وزارت بهداشت، روشن شده روایت‌هایی که برخی شبکه‌های اجتماعی و خبری، از رفتاری غیرانسانی در اورژانس بیمارستان ارائه کردند، صحیح و کامل نبوده است. جزئیات حادثه را همکارانم بیان کردند و اکنون روشن است. تکرار نمی‌کنم. اما نمی‌توانم شگفتی‌ام را از ترویج ناشایست بی‌اعتمادی میان اقشار مختلف جامعه ابراز نکنم؛ آن‌هم میان بیمار و کادر پزشکی.

 

 

به مردم عزیز اطمینان می‌دهم که مهم‌تر از حقوق آنان، هیچ مصلحت و ملاحظه‌ای در کار ما نیست و برخورد شدیدی که با دست‌اندرکاران و مقصرین این حادثه صورت گرفته، نه به دلیل بزرگی جرم، که حاکی از اهتمام همه خدمتگزاران شما در عرصه بهداشت و درمان است؛ بر اینکه تضییع عامدانه اندکی از حقوق بیماران نیز در نظام سلامت، قابل اغماض نیست.»

علی صالحی دانشجوی سال پنجم رشته پزشکی است که در خصوص صحت و سقم این خبر می‌گوید: معتقدم بزرگ‌نمایی شده است. البته من در مدتی که دوره آموزشی خود در بیمارستان را می گذرانم شاهد نمونه هایی از این دست بوده ام اما این موضوع غیر منطقی است که بخیه ای که روی صورت زده شده باز شود. به این دلیل که هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید در صورت عدم دریافت وجه بابت خدمات پزشکی داده شده، پزشک یا پرستار مجاز به انجام چنین اقدامی است.

وی می گوید: مبلغی که در مورد هزینه چهار بخیه بر صورت این کودک گفته شده ۱۵۰ هزار تومان است که در بیمارستان دولتی چنین قیمتی برای تعداد محدود بخیه دریافت نمی شود و همین مطلب است که صحت موضوع را با مشکوک می کند.

پس از بررسی موضوع سوالاتی به ذهن می‌رسد مانند اینکه چرا از ابتدا مسأله به روشنی برای مردم بیان نشد و چه دلیلی داشت با این هجمه رسانه ای به این موضوع پرداخته شود؟ آیا این احتمال وجود ندارد که افرادی به دنبال ایجاد انحراف در اذهان عمومی بودند؟ در روزهایی که اخبار مربوط به شیوع آنفولانزا در کشور با عبور از چندین فیلتر رسانه ای می شود و هنوز کسی آمار دقیقی از تعداد افراد مبتلا به این بیماری ندارد چگونه می توان باور کرد کشیده شدن بخیه از چانه یک کودک با این همه مانور در رسانه ها منتشر شود؟
در این شرایط چند احتمال وجود دارد که در ادامه توضیحی در خصوص آن ارائه می شود:

1. فضای مجازی با گستره امروزی خود به خوبی توانسته زندگی روزمره بسیاری از ما را تحت شعاع قرار دهد. بسیاری از مردم ساعت های بسیاری از روز خود را صرف گشت و گذار در صفحات اجتماعی می کنند. هر کدام از ما در گروه‌های سیاسی، خبری و حتی خانوادگی عضو هستیم و بر خلاف سال‌های گذشته اخبار و رویدادهای روز دنیا را از همین گروه ها پیگیری می کنیم.

حال با توجه به این گستره اثرگذاری فضای مجازی هر از گاهی شاهد به راه افتادن موجی در موضوعات مختلف هستیم. یک روز چالش سطل آب یخ روزمرگی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و روز دیگر جنبش قضاوت ممنوع!  روزی همه دست به دوربین برده و دابسمش! می‌سازند و یک روز با هر لایک یک اعلام حمایت از فلان شخصیت را به نمایش می‌گذارند. در این شرایط که روزمرگی مردم تغییر کرده و ابزار تاثیرگذار بر اذهان به جای تلویزیون جای خود را به گوشی های هوشمند تلفن همراه داده است در صورتی که شناخت کافی از این ابزارها وجود نداشته باشد به راحتی می توان اذهان را مدیریت کرد.

موضوع کشیدن بخیه از چانه کودک اصفهانی هم می تواند دستاویز خوبی برای مدیریت افکار مردم باشد. در شرایطی که همه حواس‌ها در فضای مجازی درگیر موضوعی تحت عنوان اخلاق پزشکی است، مسائل مهمتری مانند بحث PMD  و یا انعقاد قرار دادهای جدید نفتی در کشور در حال رخ دادن است.

2. احتمال دیگری نیز مبنی بر وجود رقابتی انتخاباتی میان برخی مسئولان وجود دارد. طرح یکباره و برخورد عجولانه و شاید با تعمد حادثه، چنین احتمالی را قوت بیشتری می بخشد. بیرون راندن رقبا از میدان انتخابات جزء ترفندهایی است که در میدان انتخابات استفاده از آن دور از ذهن نیست. به هر ترتیب تخریب رقیب و بیرون راندن، آن هم زمانی که هنوز خبری از انتخابات نیست بهترین و بی دردسرترین نوع چلنج انتخاباتی است. برخی شنیده‌ها حواشی اخیر شکل گرفته پیرامون وزارتخانه بهداشت را بی ارتباط با تمایل برخی مقامات عالیه ی آن برای شرکت در انتخابات نمی‌دانند.

3. خصومت شخصی، عاملی که به قیمت از بین رفتن آبروی کل نظام بهداشت و درمان یک کشور تمام می‌شود! این احتمال نیز وجود دارد که خصومت با شخصی حقیقی و یا حقوقی سبب این جنجال رسانه ای شده باشد و کار را تا جایی پیش برده که هم رسانه‌های داخلی و هم رسانه‌های خارجی به انتشار خبر پرداخته و حتی تحلیل، بحث و بررسی های بسیاری پیرامون آن انجام دادند. به عبارتی آبروی نظام بهداشت و درمان کشور با انتشار خبری که هنوز صحت و سقم آن چندان مورد تایید نیست از بین رفته است.

هرچند در روزهای اخیر همه ما به یاد برخی برخوردهای ناشایست توسط کادر درمانی بیمارستان‌ها و یا پزشکان افتاده ایم اما نمی‌توان وجود اعتماد عمومی به پزشکان در کشور را نادیده گرفت. چه بسیار پزشکانی که سال های متمادی از عمر خود را صرف خدمات رسانی در مناطق محروم، با درآمدی حداقلی کرده اند و تنها رضای خداوند را مد نظر قرار داده اند.

با توجه به احتمال‌های طرح شده بد نیست اگر در قبال آنچه فضای مجازی به عنوان خبر به خورد ما می‌دهند هوشیارتر باشیم و به این نکته توجه کنیم هر چه در فضای مجازی به گوش و چشم ما می خورد وحی الهی نیست و امکان خطا و اشتباه در آن وجود دارد.